Σαν ηφαιστειο που ξυπνά

Ο Χρονης Βεργάκης γραφει για την τρομακτική εκτοξευση του Παναθηναικού μεσα σε μια χρονιά απο την τελευταία θεση στην δευτερη, το ταβανι της ομάδας που πλέον ειναι μονο η κορυφη, το βατο δρομο των Play-Off και σχολιάζει και τι ειδαμε κοντρα στην Αλμπα

«Σαν ηφαίστειο που ξυπνά, απ’ όνειρο βαθύ, κι ό,τι φτιάχνει τα βουνά, κλαίει να γεννηθεί, Σαν ηφαίστειο που ξυπνά, εφτά γενιές σβηστό, Λάβα μου, λάβα μου, αίμα μου ζεστό», αυτό λεει το γνωστό τραγουδι «Λάβα» απο την μεγάλη Αλκυστη Πρωτοψαλτη και που παίζεται συνεχως σε όλα τα viral βιντεο που κυκλοφορυν στα μεσα κοινωνικης δικτυωσης εδω και κάμποσους μηνες και βρισκει πλήρη εφαρμογη στην φετινη τρελή πορεία των πρασίνων

Η αλήθεια εψαχνα τροπο με τι θα ξεκινησω να καταγραφω τις σκέψεις μου και τι θα τεριαζε καλύτερα στην φετινη πορεία του Παναθαηναικού αλλά ειλικρινά ο τιτλος του δισκου του συγκεκριμένου της Αλκυστις Πρωτοψαλτης «Σαν Ηφαιστειο που ξυπνα» με βρισκει απολυτα συμφωνα, γιατι ετσι ειναι

Τα τελευταία δυο χρόνια και βάλε ο Παναθηναικός ήταν σαν ενα ηφαιστειο που απλά… κυμότανε, ήταν σε πλήρη χαραρωτητα, σε πλήρη αγραπαναυση. Φετος αλλαξανε όλα και ο Παναθηναικός πέτυχε κάτι που πραγματικά δεν θυμαμαι αλλη ελληνική ομάδα, αλλη ευρωπαική να το έχει πετυχει, ενα ΘΑΥΜΑ με κεφαλαια γραμματα οπως το γραφω, όχι απλώς μια επιτυχια (ανεξαρτητα απο τι καταλήξη θα εχει) αλλά ενα θαυμα που λες απλώς δεν γινεται. Σαν ενα ηφαιστειο που ξυπνά ή και έχει ξυπνήσει

Δεν θα εστιάσω στο χθεσινό αγωνα και στην νικη επι της Αλμπά, θα το κάνω γιατι και εκει εχω κατι να πω αλλά για μενα και ηθελα να τελειωνε η κανονική διάρκεια και όχι στο μέσο αυτης της προσπάθειας ειναι αυτό το αθλο που εκανε ολος ο οργανισμός απο την κορυφη μεχρι τον τελευταίο και μεσα σε εφτα μηνες μια ομάδα που ήταν στην 17η θεση την εκτοξευσε στην δευτερη θεση, εκεί θέλω να επικεντρωθω, στο θαυμα που συντελέστηκε μεσα σε μολις λιγους μήνες

Γιατι αν κάποιος το έλεγε αυτό τον Σεπτεμβριο, οτι ο Παναθηναικός θα ειχε πλεονέκτημα εδρας, θα ηταν στην δευτερη θεση και θα ειχε για αντίπαλο μια εκ των Μακάμπι, Μπασκονια ή Μπολόνια, τοτε η θα το περνουσαν για τρελό ή θα του εκλειναν θέση στο Δαφνη, με συνοπτικές διαδικασίες

Για μένα τρεις ειναι οι παραγοντες αυτης της εκτοξευσης που και πάλι δεν εχει λογική, ειναι αφυσικη, ειναι τρελή, ειναι παρόλογη και οτι αλλο θέλεται να προσθέσεται, αφενός το πρώτο ακουει Δφημητρης Γιαννακόπουλος. Οταν αποφασισε να βάλει πολύ βαθιά το χερι στην τσεπη και μια ομάδα απο κομπάρσο να την κάνει πρωταγωνιστρια το αλλαξαν ολα, ολο το ρου της ιστοριας.

Το δευτερο ειναι ειναι ο Εργκιν Αταμαν, για μένα το ειχαν γραψει και στην αρχη της χρονιάς αυτό, ηρθε ο κορυφαίος προπονητης στην Ευρωπη, τέλος. Και βλέπουμε μεσα σε ενα χρονο τι επιδραση εχει, πως μια ομάδα απο την 17η θέση μεσα σε λιγους μηνες με 10 καινουργιους παίχτες, στο πως τους εκανες ομάδα και στο πως βρηκε ρολους στο καθενα και πλέον εχει φτιάξει μια μηχανη φοβητρο που τα εχει ολα και αμυνα και επίθεση, αυτό ξεκάθαρα το πιστωνεται ο Τουρκους προπονητης οποίος για μένα πρέπει να βγει και ο προπονητης της χρονιάς στην Ευρωλιγκα για πολλούς λογους

Το τριτο ειναι ο Κωστας Σλουκας, οι πράσινοι χρειαζόντουσαν ενα ηγετη με κεφαλαια γραμματα, εναν ανθρωπο που κάνει τα πάντα και που θα παίρνει τα μεγάλα σουτ αλλά και που θα ειναι προπονητης στον αγωνιστικό χωρο, η μετακινηση του απο τον Ολυμπιακό επαιξε για μενα την απαρχη όλων οσων ακολουθησαν, και μπορεί στην αρχη να εψαχνε τα πατηματα του (οπως και ολοι η ομάδα) ομως τωρα βλέπουμε τι ειναι ικανος να κάνει και για να τρελειώνει η σεζον, ναι τελικά αξιζει το συμβολαιο που παίρνει και για μένα ισως και λίγα ειναι

Το τελευταίο τεταρτο που τον έχω βάλει παραπάνω αλλά ειναι εξίσου σημαντικό ειναι η προσθηκη του Κεντρικ Ναν τον Οκτωβριο, μετα το παιχνίδι και την νίκη επι του Ολυμπιακού για το πρωτάθλημα, ειναι το δευτερο σημειο που αλλαξαν όλα, ολο το ρου της ομάδας, ενας NBAer απο τους πολύ καλους, ενα παίχτης – σκορερ που χρειαζόταν ο Παναθηναικός, και το βρηκε σε αυτόν, δεν ειναι υπερβολή να πουμε πως πηρε τον Παναθηναικό απο το χερι και την οδηγει στο Final Four, καμια υπερβολή και τα πεπραγμενα απο αποψη βιντεο και στατιστικων αποδεικνουν τα γραφομενα μου

Αυτά για μενα ειναι τα τεσσερα σημεια κλειδια της αγωνιστικης εκτοξευσης του Παναθηναικού που συνεντέλεσαν σε ένα πραγματικό θαυμα, γιατι θαυμα ειναι οταν την μια χρονιά ερχεσαι 17ος και την αμεσως επομενη εφτα μηνες μετα την εναρξη της σεζον ερχεται δευτερος πισω μονο απο την πρωταθλήτρια Ευρωπης Ρεάλ

Τωρα οσον αφορά το χθεσινο αγωνα με την Αλμπα, η ομάδα ειχε αγχος, ναι μεν επαιξε μετριο μπάσκετ αλλά φανηκε πως το «πρέπει» της νικης ηταν μεγαλύτερο απο την ίδια την νικη και την καλη εμφανιση, φανηκε αυτό στα τρια πρωτα δεκάλεπτα εκεί που οι πράσινοι δεν ειχαν καν καθορο μαυλό και εκαναν το ενα λάθος μετα άλλο και απο μια ομάδα που κατεβηκε και… μιση.

Βεβαια βλέπονταςτην ποιοτητα του Παναθηναικού, την μεγάλη διαφορά δυναμικότητας και το καυτο ΟΑΚΑ για μια ακομα φορά, πρωσοπικά δεν ειχα κανενα αγχος ουτε που σκέφτηκε οτι ο Παναθηναικός θα εχανε το παιχνίδι, όσο κακή εμφανιση και αν εκανε, ο αντίπαλος θέλεται να πειτε οτι ηταν; Η αυρα του ΟΑΚΑ, η ποιοτητα του Πααθηναικού; Ολα μαζι; Μπορεί. Αλλά οσο και μετρια μεφανιση και αν ηταν ημουν σιγουρος για την νικη οπως και εγινε

Τωρα αναμανονη για τον αντιπαλο, Μακάμπι, Μπασκόνια ή Μπολόνια, σημερα θα ξέρουμε τους δυο πιθανους αντιπάλους (θα φυγει μια εκ των Μπασκόνια ή Μπολόνια) με την Ισραηλινη ομάδα του Οντεντ Κατας ενος πρωην παιχτη και προπονητη του Παναθηναικού να ειναι και η πιο πιθανη αντίπαλος του

Για μενα πλέον ειναι βατός (ΟΧΙ στρωμενος με ροδοπεταλα) ο δρομος του Παναθηναικού για το Βερολίνο, ο ίδιος τον εφτιαξε ετσι, απο δικά του μηχανηματα και δική του πισα και γιανα μην παρεξηγηθω, ο Παναθηναικός ειναι στο δικό του αποκλειστικά χερι για να φτασει στο Βερολινο, κανενα παιχνίδι δεν θα ειναι ευκολο, κανενα δεν θα το κερδίσει απο την ημερα που θα μαθευτει ποιος ειναι ο αντίπαλος αλλά αυτός ο Παναθηναικός ειναι φταγμενος για πολύ ψηλα και μονο απο τον κακό του ευατο μπορεί να βρει εμπόδια, αλλά αυτό ειναι και δική του επιλογη